Selecteer welke cookies je accepteert

Ik heb ruim drie jaar als begeleider op een woonlocatie van Onder de Bomen gewerkt. Dat deed ik met veel plezier. In totaal werkte ik twintig jaar met cliënten in de zorg. Maar tijdens een zomervakantie begon ik te voelen dat het tijd werd om iets anders te proberen. Tegelijkertijd wist ik zeker: ik wilde bij Onder de Bomen blijven. Dat stond vast — ook als er geen andere mogelijkheden zouden zijn.

Ik ging in gesprek met de oprichters, die benieuwd waren naar mijn ideeën. Ik vertelde dat het me leuk leek om met de cliëntadministratie aan de slag te gaan. Daar werd enthousiast op gereageerd. Het gesprek vond plaats in september, en in januari begon ik al in mijn nieuwe functie.

In het begin voelde ik me behoorlijk onzeker. Ik had een MBO4-opleiding in de zorg, maar geen papieren voor administratief werk. Ik dacht: “nu moet ik dit allemaal kunnen, en ik krijg de verantwoordelijkheid over de hele cliëntadministratie. Als daar iets misgaat, heeft dat financiële gevolgen voor de organisatie”.

Maar er werd tegen me gezegd: “Dat komt goed. Je werk- en denkniveau is minstens HBO, en we denken dat je het kunt — mits je goed wordt ingewerkt.”

Ik was verbaasd dat het allemaal zo snel ging. Bij mijn vorige werkgever, een grotere zorgorganisatie, werd vooral gekeken naar welke diploma’s je had. Hier werd er vooral gekeken naar wat je te bieden hebt. Dat voelde als een verademing.

Onder de Bomen regelde een volledig scholingstraject voor me, via een andere organisatie die mij ook als vangnet diende in de eerste maanden. Gaandeweg werd dat afgebouwd en kreeg ik de ruimte om zelf te groeien in mijn nieuwe rol. Die ruimte en dat vertrouwen maakten het verschil.

Samen met een fijne collega heb ik keihard gewerkt. Soms denk ik weleens: als ik van tevoren had geweten hoe complex dit werk is, had ik het dan gedaan? En dan is het antwoord: “ja!”. Juist omdat het vertrouwen zo groot was. Hier geldt: je krijgt verantwoordelijkheid, en het is aan jou om die te nemen. Als het niet lukt, zeg je dat. Niemand controleert voortdurend je werk — je wordt geacht zelf beslissingen te nemen.

Bij Onder de Bomen staat ‘de medewerker centraal’ niet alleen op papier, het wordt ook echt zo beleefd. Als je als medewerker of als team ergens voor wilt gaan, dan krijg je de ruimte om het te doen. Natuurlijk stem je het af, maar de vrijheid is groot — en de verantwoordelijkheid ook.